Minkälainen juhannus teillä oli? Me emme suunnitelleet mitään erikoista, koska juhannuksenahan on perinteisesti tosi huono ilma ja sataa vettä (tai lunta;) niinkuin kävi nytkin. Kutsuimme kuitenkin ystäväperheen kylään yhtenä päivänä ja toisena päivänä lähdimme “maalle” toisen ystäväperheen luo. Mieskin aloitti kesäloman nyt heti juhannuksesta, joka on meidän perheessä aivan ihmeellistä (ja ihanaa!), koska yleensä meillä on lomia vietetty vasta loppukesästä varmaan viimeiset 10 vuotta. Tällä viikolla minulle iski ihmeellinen väsymys. Ehkä sitä antaa luvan itselleen olla väsynyt, kun tietää, että kohta mieskin on kotona tovin ja arki on vähän helpompaa.
Eppu on alkanut puhua tulevasta syntymäpäivästään melkein joka päivä. Poika odottaa niin paljon, että täyttäisi 4-vuotta, koska monet kaverit ovat jo täyttäneet, tai ovat jo jopa viisi. Hän saattaa kysellä vähän väliä: “Joko tänään on minun syntymäpäiväni. Joko nyt olen neljä?”. Ja niihin synttäreihin on vielä 1,5 kuukautta eli tästä taitaa tulla hyvin pitkä kesä. Olemme kuitenkin vähän helpottaneet odottavan tuskaa, ja sanoneet, että hän voi sanoa olevansa melkein neljä vuotias. Mummokin lähetti pojalle eilen kortin, jossa luki “Melkein 4-vuotiaalle”. Meidän pieni, iso poikamme.
Lelujen joukkoon on pikku hiljaa alkanut eksyä isojen poikien juttuja. Autot kiinnostavat tosi paljon edelleen, mutta nyt myös pienet Legot, Turtlesit, supersankarit sekä dinosaurukset ovat muuttaneet pojan huoneeseen. Poika sai jokin aika sitten AlphaGeek lelukaupasta “isojen poikien” radio-ohjattavan auton, joka on ollut nyt tosi iso hitti. Sillä on ajeltu sekä sisällä että ulkona, isän kanssa ja kavereiden kanssa ja yksinkin, eli kyllä nuo autot pitävät pintansa aina vaan. “Jos mä kävelen tälleen varpaillaan, niin mä olen tosi iso!”